Ooit wel eens in een ‘dode kamer’ geweest? Hoe klinkt dat als al het geluid maximaal geabsorbeerd wordt? Waarom vallen bezoekers vaak (bijna) flauw, of houden veel mensen het er zonder licht en helemaal alleen nog geen minuut vol?
Om onze junior milieuplanologen nóg beter in staat te stellen zo effectief mogelijk te adviseren, is het goed om hen bepaalde effecten zelf eens te laten ondervinden. Zoals de effecten van akoestische maatregelen. Als onderdeel van een basiscursus ‘Geluid’ brachten onze junior milieuplanologen een bezoek aan de Dode Kamer aan de TU Delft, onder begeleiding van Wim van Keulen, docent Milieugeluid. Ook doken ze een galmkamer in, wat zo ongeveer het tegenovergestelde is van de Dode Kamer. Zo konden onze adviseurs-in-de-dop zelf ervaren wat nu eigenlijk het effect is van geluidsdempende en -versterkende maatregelen
Heftig
Het effect van die maximale geluidsabsorptie bleek best heftig, vond junior milieuplanoloog @karelraats. ‘Je hoort je eigen hart kloppen, je bloed suizen, en je oren ervaren een eigenaardig gevoel van druk. Als je daarnaast ook alleen en zonder licht zit, ben je nog nooit zo alleen geweest met je eigen gedachten.’ Gelukkig viel er niemand flauw.
Echo, echo, echo…
Ook het tegenovergestelde – het effect op je zintuigen van geluidsgolven weerkaatsende – objecten in een ruimte bleek bijzonder. Versta je elkaar nog wel als alles wat je zegt maximaal gereflecteerd wordt? Dat was een uitdaging volgens Joost, Karel, Aimeric en Eline.
Zoals hierboven genoemd was deze ervaringsmiddag bij de TU Delft onderdeel van een basiscursus ‘Geluid’. Daar leren onze junior milieuplanologen onder andere decibels gevoelsmatig kennen en doen zij belangrijke aanvullende kennis op, zoals de zin en onzin van geluidsmaatregelen en de grondbeginselen van psychofysica (de menselijke beleving van geluid).
#levenlangleren #geluid #milieuplanoloog #dodekamer #galmkamer @TUDelft